Die Dood van Rachel April deur P.P. Fourie

Storie-opsomming

Wanneer die joernalis en meestersstudent Rachel April met ’n steekwond in haar hart gevind word, aanvaar haar vriendin en medestudent Lesea du Plessis die taak om haar dood te ondersoek — ’n belofte aan Rachel se dogtertjie wat diep persoonlik wortel skiet. Die speurtog bring Lesea by ’n Anglo-Boereoorlogmuseum waar Rachel tydens haar internskap iets duister ontdek het.

Namate die raaisel ontknoop word, raak dit duidelik dat Lesea en haar aanneemboetie self in gevaar is. Die roman verweef geskiedenis, identiteit, kleurpolitiek en kuns op subtiele en dwingende wyse — met Vincent van Gogh as ’n simboliese gids in ’n verhaal wat vra: hoe raak die verlede en die soeke na self die hede?

Wat werk vir die boek

• Tematiese gedrewe: Identiteit, ras, geskiedenis en versoening word nie net ondersoek nie, maar met fyn hand uitgebeeld — veral deur die metafoor van kleur.
• Unieke struktuur: Die openings- en slotsin weerspieël mekaar, wat ’n gevoel van afronding en vrede bring ná ’n emosionele reis.
• Geskiedkundige verwewing: Die integrasie van Vincent van Gogh en sy broer se verhaal is verrassend en suksesvol — ’n kunsbenadering tot narratief.
• Karakterontwikkeling: Lesea se speurtog is beide uiterlik én innerlik; haar belewenisse is realisties en geloofwaardig.
• Taalgebruik: Die skrywer se styl is vlot, grammatikaal sterk en emosioneel resonant

Wie sal dit geniet?

Hierdie boek sal aanklank vind by:

• Lesers wat hou van karaktergedrewe misdaadromans met emosionele diepte
• Aanhangers van Afrikaanse letterkunde en geskiedenisgeïnspireerde fiksie
• Liefhebbers van kuns, simboliek en introspektiewe temas
• Almal wat belang stel in die komplekse dinamiek van identiteit en versoening in Suid-Afrika

Algemene indruk en afsluiting

Die dood van Rachel April is meer as ’n moordraaisel — dis ’n stille ontploffing van kleur, identiteit en historiese nalatenskap. Dit neem ’n paar bladsye om momentum te kry, maar dan weef dit ’n storie so magneties en betekenisvol, dat mens nie net wil weet wie die moordenaar is nie — maar ook hoekom die verlede ons so hardnekkig bybly. Ek is maar nog ultra-sensitief vir die gebruik van rassistiese terme, maar ek verstaan hoe dit in die groter verhaal en in die historiese konteks inpas.

Soos Ons Skulde deur P.P. Fourie kon ek nie die bladsye vinnig genoeg omblaai nie!

Dankie aan NB Uitgewers vir die geleentheid om hierdie boek te lees.

PP Fourie – LitNet

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Roelia Schoeman (@roelia_reads)

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Roelia Schoeman (@roelia_reads)